H.Çiçeksever — 09 Ekim 2012
Emekli tarih öğretmenim Şükrü Aydın, hayatını kütüphane , cami ve deniz arasında geçiriyor. Duyarlılığını yazdığı kitaplarla dile getirmiş ama kimse okumuyor diye yakınıyor. Bugün bir göz gezdirdim ve hatırlanmak adına bazı paragrafları yazıyorum:
“ Şunu rahatlıkla diyebilirim ki, bu ülkenin insanları kahveleri bırakıp kütüphanelere kitap okumaya koşmadıkça ,
Güneşin sıcağında kumsallarda güneş banyosu yapmadıkça asla medeni olamazlar.”
Sinop’u gerdanlığa benzetmiş diyor ki; Gerdanlık hanımların en anlamlı ziynetidir. İşte bu ziyneti yaratan Sinop’u Türkiye’nin en kuzeyine koymuş öyle kolay gidilen, erişilen bir yer değil, özel gideceksin.
Böylece güzel Sinop için A.Muhip Dıranas derki; “bana bir yer seç deseler Sinop’u seçerim “.
Rıza Nur der ki; “Dünyada çok memleket gördüm , yeryüzünde İstanbul kadar güzel bir yer yok. Ondan sonra memleketim diye demiyorum Sinop güzeldir. Ben haziran ve Temmuz aylarında Meydan Eteğinden güneşin seyrine bakmağa doyamadım.
İlyas Tunç güzel şiirler yazıyor, soruyorum sanatçı nedir diye diyor ki;
“Sanatçılar, ince ruhlu olabilir; doğrudur. Ama, ince ruhluluk yalnızca sanatçılara bahşedilmiş bir şey değildir. Ruh inceldikçe kopuyor; yani kendini toplumdan soyutluyor. Bu anlamda sanatçılar kendine sürgün insanlardır. Maçoluk daha popüler bir durumken ruhu inceltmenin mantığı ne! Kendi yurdunda sürgün gibi yaşamak mı?
Sinop, çarpık ve çirkin beton yığınları arasında tarihsel dokusu kaybolmuş bir kent. Yine de bir zamanlar Tarzan Kemal’in, Sinoplu Diyojen’in, Ahmet Muhip Dranas’ın gezindiği yerlerde gezinmek insanı etkiliyor olmalı. Dolayısıyla, bu kentin doğal güzelliği, önemli figürleri şiir ve yazılarıma yansımıştır.
Şaire sormuşlar:
-Yazdığın şiirlerle ekmek alabiliyor musun?
-Hayır!
-Peki, niçin yazıyorsun?
-Hep ekmekle yaşanmaz ki!
Yurttaşları hep ekmekle yaşanmayacağının farkında olan bir ülke daha demokratik daha kültürlü, daha uygar bir ülke değil midir!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder